सशुश्रीके

  मध्ये काही महिन्यांपूर्वी 'वाह क्या सीन है' चे ६ भाग लिहिलेले, पण आज लिहायला गेलो तर ज्या चित्रपटाबद्दल लिहितोय तो अक्खा चित्रपटच डोळ्यासमोर आला! असो... लिहून टाकलं मग, खूप जिव्हाळ्याचा 'नॉस्टॅलजीक' विषय डोक्यात घुसला की तो लिहिल्याशिवाय चैन पडत नाही. असो... तर लहानपणी घरी काही व्हीडिओ कैसेट होत्या... २०-२५असतील जेमतेम, होमआलोन, डेव्हिड मेजीशीयन, टॉम अँड जेरी वगैरे आणि हिंदी सिनेमामध्ये विधाता म्हणून एक चित्रपट होता, बॉलीवूड इतिहासात काही खास ठसा नसलेला तरी माझ्यासाठी खूपच भारी! कारण पारायणं झालेली पाहून पाहून! सीन न सीन पाठ!  दिलीप कुमार आणि शम्मी कापूरचं सुरुवातीलाच एक मस्त गाणं आहे, दोघे आगगाडीचे चालक आणि कोळसा आगगाडीच्या एंजिनात टाकत 'तकदिर है क्या मै क्या जानू... ये खेल है बस ततबीरो का, होतों की चंद लकीरो का' हे गाणं म्हणत तो 'सफर' सत्कारणी लावतायत. नंतर जगावर नावाच्या खालनायका (अमरीश पुरी) कडून दिलीप कुमारच्या तडफदार मुलाचा खून... (ओबेरॉय) त्याच वेळेस दिलीप कुमारच्या नातवाचा जन्म! मुलाला जन्म देताच आईचा मृत्यू, दिलीप कुमारच्या वाटे

अंगाई गाते हं... तू झोप... जा स्वप्नांच्या दुनियेत... भीज पावसात, खेळ चिखलात, मार उड्या गाद्यांवर, कर उद्योग नको ते, पहा कार्टून्स दिवसभर, खा चॉकलेट्टं न बिस्किट्टं, पी कोल्ड्रिंक न आंबट ढाण ताक, चोख ते पेप्सीकोले, काले खट्टे, वाळा न आरींज गोळे, बघ टीवी डोळांच्या काचा होई पर्यंत, ऎक ती धांगड-धिंगा गाणी, फीर त्या भर उन्हात अनवाणी, उशीरा झोप, उशीरा उठ उठ आता तरी उठ, उठ की घालू कंबरड्यात लाथ? आई... आई पाचच मिनटं! अजून माझी बॅटिंग यायच्ये, बॉल हरवला की आलोच! अरे! डोळे उघडले... आता ऑफिस आता चहा कॉफी आता ट्राफिक आणि दगदग आता बॉस आणि प्रेजेंटशन आता क्लाएंट आणि मीटिंग्स आता फायली आणि कॅलक्युलेटर पण, 'अंगाई' पासून... 'उठ रे बाळा' ऐकण्यासाठी तो गळा... मागे वळून पळा... असेल तोच लळा अंगाई गाते हं... तू झोप... #सशुश्रीके | १७ ऑगस्ट २०१६ | ०१.५५

रामायण, महाभारत, कृष्ण... दूरदर्शन वर अश्या मालिका होऊन गेल्या... ह्या विषयावर काहीही वाचले / ऐकले / बोलले तरी त्या त्या मालिकेतील अभिनेते डोळ्यासमोर येतात. खास करून पंकज धीर, अरुण गोविल, नितीश भाराद्वाज ही मंडळी किती ही केलं तरी हा अनुभव न येणे कोणालाही अशक्यच! हे खरंतर क दर्जाचे कलाकार होते पण या मालिकांमुळे लोकप्रिय झाले. जसा दारासिंग, आजही हनुमान म्हंटलं की दारासिंग आठवतो. तसंच प्रभातच्या चित्रपटाविषयी त्याकाळी झालं होतं. संत तुकाराम इतका तुफान गाजला होता की विष्णूपंत पागनीस यांना रस्तातून फिरणे अवघड झाले होते लोकं रस्त्यातच पाया पडायची. शिवाजी महाराज म्हंटलं की चंद्रकान्त मांडरे भालजी पेंढारकरांनी शिवाजी महाराजांवर अनेक चित्रपट बनवले सगळ्यात एक तर चंद्रकान्त नाही तर त्यांचे धाकटे भाऊ सूर्यकान्त श्रीकृष्ण म्हटलं की शाहू मोडक 😊

पाण्याचे थेंब पडून पडून.. लाकूड असो किंवा फरशी, रांगेत छोटे छोटे खड्डे पडतात, त्यात पाणी साचतं, साठतं... गायब होतं! परत पुढच्या वर्षी... तेच छोटे खड्डे परत भरतात... काही एमएम नी मोठे होतात, मागच्या वर्षी पेक्षा काही अंश मिली. जास्त पाणी साचवतात. हे सर्व परत पहायचय, अनुभवायचंय! ‪#‎ सशुश्रीके‬

हल्ली मित्र होतात… एफबी फ्रेंड रेक्वेस्ट वरून… अगदी जीवा भावाचे! आली होती अशीच फ्रेंड रीक्वेस्ट… २५०-३०० च्या आसपास असणार लिस्ट केली एक्सेप्ट… काही फ्रेंड्स होते मुच्युअल, आणि त्यात तो ही मी जेव्हा गेलेलो तेव्हाच टर्कीला गेलेला त्यामुळे एकाच वेळी दोघांचे सिमिलर पोस्ट्स / पिक्स पण… तब्बल २ महिने भेटलो नाही, दुबईत घरीच वेळ द्यायची बोम! पण अखेर त्यानी कॉल केला… नवीन घरी शिफ्ट झालेलो करामा दुबईत स्टुडीओतून १बीएचके… मी म्हणालो ये बिंदास! घरीच आहे, बायको म्हणाली अरे काय आपलं घर लागलेलं नाही काही नाही! नंतर बोलाव… पण तो वर उशीर झालेला! साहेब टैक्सी घेऊन पोचलेले… आमच्या गप्पा सुरू… त्या दिवसापासून आजतोवर बस्स गप्पा थट्टा मस्करी पण कधी कटू क्षण… कधीच नाही! कोणी 'डी' म्हणतात कोणी 'दीप्या' कोणी 'मोकाश्या'... आणि मी कधी कधी 'डी-कैप' म्हणतो कारण हां दीपक सदानकदा कैप लाऊन असतो! तासन बघितलं तर हां स्वतालाच टोपी लावत असतो असं म्हणायला हरकत नाही... पण टोप्या इतरांना लावणार नाही हे मात्र तेवढच खरं... दिल का सच्चा है हमारा 'दीपक मोकाशी' अगदी बिंदास 'जोशी किव्