फडणीस सर...

 पुण्यनगरीतला सशुश्रीके

'वैचारिक किडा' नावाचा चॅनेल आहे त्यात पुणे विषयावर मिलिंद शिंत्रेची मुलखात ऐकत ऐकत हा लेख लिहीत आहे ☺️

पुण्यात ९०साली आलो
अगदी कायमचा...२००७पर्यंत टिकलो!

टिकलो म्हणजे जरा अतीच झालं
माफी... अनुभवलं 👌👌👌

काय ती मस्त थंडी, तो कडक उन्हाळा न तो आगाऊ पावसाळा! ते छोटे रस्ते, ते म्हातारे रोज सकाळी भटकणारे मोठे भिंगयुक्त चष्मे लावलेले, ते पेपरवाले सायकलवीर अचूक ठिकाणी अचूक पेपर पोचवणारे, अप्पा बळवंत चौकात गर्दी करणारे, सारसबागेत १-४निवांत पडणारे, लुना न कायनेटिक नी रस्ता गाजवणारे! किती ही जवळचे गिर्हाईक असले तरी नाही न म्हणणारे... असे पुणे मी पाहिलेलं आहे, छोटे वाडे मोठे वाडे पडलेले टाकलेले टिकलेले सगळे... प्रत्येक वास्तूत ओलावा न आता झालेला दुरावा...

जन्म दोहा बालपण आक्षी मुंबई आता कर्मभूमी दुबई पण जे काय पुणे आलेलं मुंबई आणि दुबई च्या मध्ये! त्याने मला घडवलं... त्या डझनभर पेठांमधूनच मला माझा पहिला पगार मिळाला, सकाळ सारख्या अस्सल पुणेरी वर्तमानपत्राने मला माझा दुसरा job दिला!

काय दिलं पेक्षा आपण काय घेतलं ह्याला महत्व! पुण्याने मला तत्व दिलं, पुण्याने मला मित्र दिले, पुण्याने मला शिक्षण दिले ज्याच्या जोरावर मी अजून ही उभा आहे! पुण्याने मला अमाप आनंद दिला... पुण्याने मला पुण्य दिलं!

शाळेतून शिक्षा म्हणून घरी पाठवल्यावर शनिवार वाड्यात जाणे ह्यासरखा पेशवाई कारभार फक्त पुण्यातच होऊ शकतो।।फार भाग्यवान मी की पुण्याने मला माझं केलं, गोरा गोमटा असल्याने कधी कोणी तू कुठला वगैरे विचारलं नाहीच... आपलेच वाटले सगळे, गरीब श्रीमंत भेदभाव नाही जाती धर्म ह्यांचा उद्रेक नाही, कला असो किंवा कल्ला ...बालगंधर्व नाट्यगृह पासून विजय अलका... जिवालाखासमोसा असो की दुर्गा बादशाही आणि बरच काही, अरे हो चितळे आणि जोशी राहिलेच!

बरच काही राहीलं आहे, खूप काही उरलं आहे!

पुना, पुणे, पूने, पुणं

बस नाम ही काफी है, प्रत्येक जागा unique असतात, पण इतकं unique प्रकरण फारच कमी आहे! पुणे एक जागा नाही प्रकरण आहे... ह्या प्रकरणात राहण्याचा योग् योग्य वेळी आल्याबद्दल देवाचे लक्ष लक्ष आभार मानून मी माझे हे प्रकरण थांबवतो!

"Vaicharik Kida" – this Marathi YouTube channel where I was listening to Milind Shintre talk about Pune. It got me all nostalgic, so here’s my little tribute to the city that shaped me. ☺️

Landed in Pune in the ’90s. Stayed there forever. Well, till 2007.

Stayed sounds a bit much, doesn’t it? Let’s call it lived, experienced, and thrived. 👌👌👌

Oh, the charm of Pune! That crisp winter chill, the blazing summer, and the oh-so-random monsoons. Narrow streets, old uncles with their giant magnifying glasses out on morning walks, and the heroic paperboys delivering papers with sniper-level precision. Appa Balwant Chowk's forever buzz, the laid-back souls chilling in Sarasbaug, and the roads ruled by Luna and Kinetic Honda warriors. And the shopkeepers who could never say no, no matter what!

I’ve seen it all — crumbling wadas, proud wadas, abandoned wadas. Every corner dripping with nostalgia, every brick holding a story. And yet, a little distance crept in as time moved on.

Born in Doha, raised in Alibaug and Mumbai, now making my living in Dubai — but Pune, sandwiched between Mumbai’s madness and Dubai’s glam, is what truly shaped me. Those dozen vibrant peths? That’s where I got my first salary. And Sakal, the quintessential Puneri newspaper, gave me my second job.

It’s not just about what Pune gave me. It’s about what I took from it. Pune taught me principles, gave me lifelong friends, provided an education that keeps me standing tall to this day. It gave me joy. And most importantly, Pune gave me punya (good karma).

And how can I forget? As a kid, whenever the school punished us and sent us home, I’d march straight to Shaniwarwada — because why not? Only in Pune can a “Peshwai” move like this happen!

I feel so blessed to have been embraced by this city. My fair skin and "Puneri vibes" meant no one ever asked, “Hey, where are you from?” Everyone felt like my own. No rich-poor divides. No caste-religion drama. Just pure love for kala (art) and kalla (madness). From Bal Gandharva to Vijay-Alka theatres. From Jiwalakha’s samosas to Durga’s cold coffee and Badshahi's indulgences. Oh, and how can I forget Chitale's sweets and Joshi’s misal?

There’s so much left unsaid, so much still in my heart.

Pune, Poona, Punyanagari — the name says it all. Every city has its uniqueness, but Pune is a whole vibe. It's not just a city; it’s a phenomenon. And I’m forever grateful to have been part of it at just the right time.

Signing off with a heart full of love for my beloved city.

#SashuShreeke 31-Dec-2024